บ่อยครั้งที่ผู้ใหญ่แหย่เด็กเพราะความเอ็นดู
หรือเพราะผู้ใหญ่รู้สึกสนุก

ไม่ว่าจะโดยการกระทำ
เช่น หยิกแก้ม ดึงของจากมือ
แกล้งให้เด็กขอบคุณหลายๆ รอบ
กอดแรงๆ โดยที่เด็กไม่ชอบ

หรือโดยคำพูด
เช่น เมื่อพี่กำลังจะมีน้องก็แซวเด็กว่า “เดี๋ยวมีน้องก็ไม่มีใครสนใจเราแล้ว”

ด้วยความเป็นเด็กเค้ายังแยกเรื่องจริงกับเรื่องล้อเล่นยังไม่ได้
สุดท้ายเค้าอาจจะจำฝังใจว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ

หรือแม้แยกแยะได้ แต่เด็กไม่ชอบ
ผู้ใหญ่ก็ไม่ควรทำเพียงเพราะเห็นว่าเวลาเด็กโมโห หงุดหงิด แล้วสนุกดี

เพราะ...

สิ่งเหล่านี้เมื่อเด็กต้องเผชิญซ้ำแล้วซ้ำเล่า นานวันเข้าอาจส่งผลต่อเด็กคือ

1. อารมณ์เสียได้ง่าย หงุดหงิดง่าย หรือร้องไห้ง่าย

เด็กเป็นวัยที่กำลังฝึกฝนเรื่องการควบคุมอารมณ์และระเบียบวินัย
ชีวิตประจำวันของเด็กจะต้องเจอกับเรื่องที่ทำให้เค้ารู้สึกหงุดหงิดมากมายอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการถูกห้ามไม่ให้ทำสิ่งที่อยากทำ
หรือถูกขัดใจในสิ่งที่อยากได้
ดังนั้นเมื่อเด็กถูกแหย่จึงยิ่งเป็นการทำให้เด็กต้องอารมณ์เสียบ่อยขึ้น
สุดท้ายก็จะเป็นเด็กขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียง่ายหรือร้องไห้ง่ายได้

2. ทำให้เด็กเกิดความไม่มั่นคงทางอารมณ์ เชื่อใจคนอื่นได้ยาก

เพราะเด็กจะรู้สึกว่าแม้แต่คนที่เค้ารัก ยังทำให้เค้าหงุดหงิดได้บ่อยๆ
และเด็กยังไม่สามารถคาดเดาสถานการณ์ตามที่ควรจะเป็นได้
(ซึ่งเป็นหลักการเบื้องต้นของการฝึกควบคุมอารมณ์)
ทั้งหมดนี้ อาจส่งผลให้เด็ก
เป็นคนที่อารมณ์ขึ้นลงง่าย
ขาดความมั่นใจ ไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่ได้

3. เด็กอาจเลียนแบบพฤติกรรมของผู้ใหญ่

เพราะคิดว่าเป็นสิ่งปกติที่ทำได้ ซึ่งอาจนำไปสู่การกลั่นแกล้งเพื่อนได้

ช่วยกันหลีกเลี่ยงและป้องกันเด็ก
จากการถูกคุกคาม...ที่เกิดขึ้นในบ้านของเราเองกันนะคะ